Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Σπιτική λεμονάδα

Το προηγούμενο βράδυ της περίφημης "σφαλιάρας" είχα φτιάξει ωραία σπιτική λεμονάδα και σκόπευα να την ανεβάσω στο μπλογκ. Το άλλο πρωί, συνέβη η τηλεοπτική "η σφαλιάρα"... Και δεν ανέβασα τελικά τη σπιτική λεμονάδα μου. Σκεφτόμουν, "αν γράψω σήμερα, μια τέτοια μέρα που τόσο σημαντικά γεγονότα συμβαίνουν στη χώρα μας, για μια απλή σπιτική -αλλά πεντανόστιμη κατά τα άλλα- λεμονάδα, ο κόσμος θα με περάσει για ούφο". Θα πουν, "εδώ ο κόσμος χάνεται κι αυτή στύβει λεμόνια".

Πολλές φορές έχω αυτές τις σκέψεις. Δηλαδή, τι γράφω στα Τρία Μυρμηγκάκια. Συμβαίνουν τόσα και τόσα κι εγώ γράφω το μυρμηγκάκι έκανε αυτό και το μυρμηγκάκι έκανε εκείνο ή γράφω για συνταγές μαγειρικής ή οτι κάναμε την τάδε ή τη δείνα κατασκευή.

Είμαι εκτός τόπου και χρόνου;

Τι είναι εκείνο που με οδηγεί στο να γράφω για τα απλά (και ασήμαντα) γεγονότα της καθημερινότητάς μου κι όχι για τα σημαντικά που συμβαίνουν τριγύρω. Το μυρμηγκάκι είναι σημαντικό. Αλλά είναι σημαντικό μόνο για εμένα. 

Πρόσφατα, απέλυσαν φίλους μου βιβλιοθηκονόμους (έβγαλαν άκυρες τις συμβάσεις τους για την ακρίβεια). Και στενοχωρήθηκα τόσο πολύ. Είπε ο άνθρωπος, "πώς θα πω στο παιδί μου οτι με απέλυσαν; Πώς θα το πω στους γονείς μου;". Της συζύγου του η σύμβαση λήγει τον άλλο μήνα...

Δεν είμαι απολιτίκ.

Όμως, προτιμώ να γράφω για τις λεμονάδες μου.

Μπορεί τα Τρία Μυρμηγκάκια να είναι η ψυχοθεραπεία μου. Μπορεί γράφοντας για λεμονάδες να ξορκίζω το κακό. Μπορεί αυτή η λεμονάδα να μου δίνει την ψευδαίσθηση οτι όλα είναι καλά. Έχω την πολυτέλεια ακόμα να γράφω για δροσερές λεμονάδες. 

Είμαι λυπημένη για όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο. Όμως πεισματικά, ίσως και ηλιθίως, θα συνεχίσω να γράφω για λεμονάδες. 

Αυτά.


6 σχόλια:

  1. Πόσο δίκιο έχεις μυρμηγκάκι μου, σήμερα πήγα να γράψω στο νηπιαγωγείο (δημόσιο!!!) το δικό μου ζουζουνάκι και βρέθηκα μπροστά στην πιο ζωντανή και ενεργητική δασκάλα γεμάτη ζεστασιά και αγάπη για τη δουλειά της που έχω δει! Μου ζήτησε 5 λεπτά από το χρόνο μου για να μη διακόψει το χορό μιας μαθήτριας της που ήθελε να δείξει στην αγαπημένη της δασκάλα πώς χόρεψε την προηγούμενη μέρα στη σχολή χορού που πήγαινε... Την κοίταζα και τη θαύμαζα για την υπομονή και την αγάπη που έβλεπα στα μάτια της, κι όταν αργότερα συζητούσαμε και κατάλαβα πώς είχε 27 χρόνια σ'αυτή τη δουλειά (δεν φαινόταν καθόλου η ηλικία της) και μου είπε πώς κάθε μέρα αισθάνεται ζωντανή από τα παιδιά της και πώς κάθε μήνα τα εκκλησιάζει για ευλογία και θεία κοινωνία κατάλαβα πώς όσες κρίσεις και να έρθουν όσα κύμματα και να μας χτυπήσουν όσες φουρτούνες και να περάσουμε σε όσο δύσκολους καιρούς κι αν ζήσουμε αυτό που θα μας κάνει σαν ανθρώπους να ξεχωρίζουμε είναι η ακεραιότητα του χαρακτήρα και η αγάπη για ότι κάνουμε! Ντράπηκα σου λέω αλήθεια και για κάθε γκρίνια που έχω κάνει στη δική μου δουλειά που νοιώθω μέσα μου πώς υπεραγαπώ! Όχι κανείς δεν πρέπει να μας σπάσει το ηθικό, κανείς δεν πρέπει μας πάρει την ελπίδα από τις καρδιές μας, ας μην τους αφήσουμε όλους αυτούς που δεν ξέρουν να ζουν να μας πουν πώς θα ζήσουμε εμείς! ΞΕΡΟΥΜΕ!!! Θέλουμε να ζήσουμε όπως μας έμαθαν οι γονείς και οι παππούδες μας, οι ταλαιπωρημένοι πρόσφυγες που βρήκαν ρίζες κάπου αλλού λίγο πιο μακρυα από την πατρίδα τους, και άνθησαν, κρατώντας στα χέρια τους ότι πιο πολύτιμο είχαν σπίτια τους (μια είκόνα της Παναγιάς) Αλήθεια εμείς τι θα πέρναμε σε ένα διωγμό μαζί μας, τα λαπτοπ και τα άι φον μας; Καλά κάνεις και γράφεις για τις λεμονάδες σου που μας δροσίζουν... Κάνε να φέρει κι ο Θεός δροσιά στις ψυχές μας! Συγγνώμη που σε κούρασα αλλά μου έδωσες χαρτί κι εμένα για ψυχοθεραπεία!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου γλυκό, αδελφούλα μου, με τα όμορφα τα λογάκια σου...

      Διαγραφή
  2. Κι εγώ τα ίδια σκέφτομαι καμμιά φορά..Να σου πω, καλά κάνουμε! Αυτή είναι η χαρά μας και η διέξοδος μας..Κι ας γράφουμε για απλοϊκά θέματα, τόσα πολιτικά και δυσάρεστα βλέπουμε κι ακούμε όλη μέρα! Ανάγκη έχουν όλοι να ξεφύγουν λίγο..γι'αυτό καλά κάνουμε! Άντε, πες μας για τη λεμοναδίτσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λοιπόν, Λεμονάδα μυρωδάτη κι από λεμονάκια αφράτη:

      - Στύβουμε και ξύνουμε 4 λεμόνια. τα οποία και ενώνουμε με ένα ποτήρι ζάχαρη (αυτό γίνεται σιροπάκι)
      - Το αφήνουμε να σταθεί για τουλάχιστον τρεις ώρες, ανακατεύοντας που και που
      - Το αναμειγνύουμε με ενάμιση λίτρο νερό & πολλά παγάκια
      - Διακοσμούμε ανάλογα

      Η συνταγή είναι από τη μαγείρισσα της Μενεγάκη, που παρουσιάζει διάφορα κάθε Τετάρτη νομίζω. Να σημειώσω δε, οτι οι συνταγές της είναι καλές, γιατί όσες έχουμε κάνει έχουν βγει ωραίες.

      Καλόπιοτη!

      Διαγραφή
  3. Έχω να δηλώσω εκ πείρας και γευστικής δοκιμής ότι η περί ης ο λόγος λεμοναδά είναι suuuuuuuuuuuuper!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή